Charlotte Bobcats ( 3-4 )
Sezona çok kötü başladılar. Kısıtlı ve karmaşık kadro , Bell'in kısa süreli sakatlığıyla iyice kimlik bunalımına tutuldu ve özellikle hücumda pıtır pıtır döküldükleri maçlar izledik. Bu dönemde yük sözde Gerald Wallace-Tyson Chandler ikilisinin üzerindeydi ( uzun-kısa olarak düşünüldüğünde ) , ancak Chandler'ın beklenenin çok çok altında kalması Bobcats'in bileğini bükmeye yetti. Diaw ve Felton'dan gelen katkı da çok sınırlı kalınca hücumda zor günler geçirdiler. Şimdilerde biraz daha ritm bulmaya başladılar , Bell'in de sakatlığı sona erdi ve son Hawks maçında kadroda yer aldı. Ki bu maçta Hawks gibi bir takımı iç sahada 83 sayıda tutup tüm kötü gidişatın aksine 103 sayı üreterek sıkı bir geri dönüş yaptılar. Yine de Bobcats adına pek umutlu olduğumu söyleyemem. Kısa vadede olsun , uzun vadede olsun pek iyimser beklentilere kapılmak şu aşamada hayalcilik olur. Okafor kalsa daha mı iyiydi diye sordurtuyor Chandler. Hoş , aynı Okafor'un da CP'den ibaret bir görünüm çizen Hornets'te de pek iyi işler çıkardığı söylenemez. Her neyse , Bobcats yine takım olarak fena savunma yapmıyor , ancak hücum grafiği itibarıyle şunu netlikle söyleyebilirim ; asla zora gelemezler. Bunu 92-59 biten Celtics maçında açıkça gördük. İşleri zor yine bu sene.
3 galibiyet almaları bence büyük başarı. Knicks'i uzatmalarda geçebildiler , revire dönmüş Nets'i herhalde o gece herhangi bir Euroleague takımı rahatlıkla yenebilirdi , Hawks maçında ise gayet iyiydiler. Ki zaten düzgün oynadıkları yegane maçtı sanırım Hawks maçı.
Chandler'ın yokları oynadğı takımda G.Wallace 14 sayı 13 ribaund 2.1 top çalma ortalamalarıyla üç alanda da takımına öncülük ediyor. Kontratının son senesini oynayan Felton , 5.6 assist ortalamasıyla takımın assist lideri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder