21numara: NBA 2008-09 Takım raporu

Gelenler:

Donte Greene, -F- (Takas)

Joey Dorsey, -F- (Takas)

D.J. Strawberry –G- (Takas)

Sean Singletary -G- (Takas Sacramento),

Ron Artest –F- (Takas Sacramento),

Maarty Leunen, -F- (Draft) - ( Türkiye'ye geldi , yeni sezonda Darüşşafaka'da oynayacak.)

Brent Barry –G- (San Antonio Spurs)

Gidenler:

Loren Woods –P- (Serbest)

Steve Novak –F- (Takas Clippers)

Bobby Jackson –G- (Takas Sacramento)

Donte Green –F- (Takas Sacramento)

Patrick Ewing Jr. –F- (Takas New York)

Gerald Green –G- (Dallas Mavericks)

Kadro :
Rafer Alston ,Ron Artest ,Brent Barry ,Shane Battier ,Aaron Brooks ,Joey Dorsey, Steve Francis,Mike Harris ,Chuck Hayes ,Luther Head ,Carl Landry ,Maarty Leunen ,Tracy McGrady ,Dikembe Mutombo ,Luis Scola ,D.J. Strawberry ,Yao Ming

Tahmini İlk 5 :

PG : Rafer Alston

SG : Tracy McGrady

SF : Shane Battier

PF : Ron Artest

C : Yao Ming

Yorum :

Kadro ortada. Tek kelimeyle muhteşem.

Ne tuhaf değil mi ? Şu takım yıllar yılı NBA'de play-off ikinci turunu görebilmiş değil. Oldukça trajikomik bir durum. T-Mac'in gözyaşlarını hatırlayan var mı ?

Hatırlamıyorsanız da unutun gitsin. Keza bu yıl Rockets çok sağlam geliyor , çok ...

Yaz boyu yapılan en spektatüler hamleye değinip avantaj / dezavantaj bölümümüze geçeyim.

Houston Rockets akilane bir hamleyle Kings'i adeta kafaladı ve Ron Artest'i tereyağından kıl çeker gibi Teksas'a getirdi. Ron , daha ilk gününde Teksas'ta krallar gibi karşılandı ve Houston'a gelişi büyük olay oldu. Hala da izleri sürüyor , 96 numaralı Artest formasının satışları hiç de fena değilmiş duyduğuma göre.

Ron Artest Rockets'e değil de herhangi başka bir NBA Takımına takas olsaydı , emin olun bu kadar gürültü kopmazdı , böyle coşkuyla karşılanmazdı. Ancak Rockets'ta durum farklı , keza Artest Rockets'ın şu an itibarıyle tam aradığı adam.

Evet , bu takas '' cuk '' oturdu demeye çalışıyorum.

Rockets yıllardır 4 numara pozisyonuna hatrı sayılır birini arıyor. En zayıf bölge olarak 4 numara yıllardır bu takımda sırıtıyor ve trajikomik bir biçimde rakipleri Rockets'ı göstere göstere bu mevkiideki zaaftan yararlanarak alt ediyorlar. Öyle ki Pota altına Yao'yu da dikseniz , o boşluk orada sırıttığı sürece kimse size acımayacaktır , keza acımamıştır da. Özellikle play-off'larda.

Geçtiğimiz yıl bu boşluğu Luis Scola'yla dolduran Rockets '' kalburüstü '' bir 4 numaranın rotasyona yerleştiğinde neler başarabileceğini ayan beyan gördükten sonra ölü sezon boyunca bu hamle için bekledi. Zira Teksas ekibi 4 numaradaki sıkıntıyı çözdüğü günlerde 22 seri galibiyetle rekorunu kırmış ve tüm NBA'in dikkatini üzerine çekmeyi başarmıştı.

Neyse , 4 numara probleminden daha fazla bahsetmek istemiyorum çünkü artık öyle bir problem yok !

Avantajları :

Kadro zenginliği. 5 mevkinin 5'inde de yüksek kalitede oyuncuların bulunması. Örneğin Rafer Alston ilerleyen yaşına rağmen NBA'de her takımın dümenini harikulade çevirebilecek kapasitede biri. Sokak basketbolunun efsane ismi olan ''Skip to my lou '' lakaplı oyuncu gerek oynamak , gerek de oynatmak konusunda bir hayli cesur ve cömert. Skorer guard mevkiinde T-Mac gibi bir marka var. Kısa forvetimiz Shane Battier ki onunla ilgili şüphesi olan varsa aktif oyuncular içerisinde Amerikan ulusal takımında en çok forma giyen oyunculardan birinin Battier olduğunu kendilerine hatırlatmak isterim. ( Bundan ziyade benim de idol oyuncularımdan biridir , başta savunması olmak üzere her şeyiyle ...) Boyalı alanda da Artest - Yao Ming ikilisi var ki onları da Luis Scola , Dikembe Mutombo gibi isimler yedekliyor.

Daha ne olsun yahu ? İlk beşten 3 tane All-Star çıkabilir bu yıl !

Tecrübe tecrübe tecrübe ... Rafer Alston'a sokak basketbolcusu demeyi unuttuk zira o NBA'deki 9.sezonunu oynamaya hazırlanıyor. Artest ve Francis de öyle. T-Mac şakayla karışık 11 yılı devirdi ligde , veteranlardan Brent Barry 13.yılını , Mutombo ise 17'sini oynuyor. Yao Ming ise 6 demek üzere. Yalnızca Scola 1 yıldır NBA'de ancak onun da Avrupa ve dünya çapında büyük tecrübeleri olduğunu unutmamak gerek.

Kadro için zengin olduğu kadar derin de diyebiliriz. İlk beşi yedekleyecek isimler ekstra katkı yapıp aslar kenardayken takımı sürükleyebilecek sürprizleri yapabilecek tipler. Örneğin Brent Barry'den her daim korkmuşumdur , yine 3sayı çizgisinin gerisinde ayaklarını kursun yine korkarım. İyi gününde Adelman'a T-Mac'i unutturabilir ! Chuck Hayes , Luther Head ve Carl Landry de sürpriz performanslara aday isimler. Boyalı alanda ise Mutombo ve Scola olduğunu az önce belirtmiştim.

Rick Adelman faktörü. Adelman zorlu süreçleri iyi oynamayı bilen tecrübeli bir koç. Rockets'i onun çalıştırmasıyla bir başkasının çalıştırması arasında büyük fark olurdu diye düşünüyorum. Örneğin Avery Johnson asla ama asla Ron Artest'le bu işi götüremezdi.

Ron Artest demişken ... İyimserliğim beni pek çok kereler pişman etti ancak bu kez bu riski göze alıyor ve Artest'tan muazzam bir sezon bekliyorum. Herşeyden önce şampiyonluğa odaklanmış bu tecrübeli takımda borusunu öttürmenin ne denli zor olacağının farkında olsa gerek. Daha da önemlisi Kings'teyken birlikte büyük bir uyum içerisinde çalıştığı Adelman'la çalışacak. Artest Adelman'la çalıştığı dönemde en iyi ortalamalarını tutturmuştu. Bununla ilgili blog arşivimdeki şu yazıyı okumanızı öneririm.

Muhteşem savunma silahları. Eğer rakibinizde Kobe , Vince , Dwyane ayarında oyuncular var ise onları arka alanda Battier'la durdurmayı deneyin. Şayet onu geçerse ön alanda Artest'a toslaması muhtemeldir. Onu da mı geçti ? Yao blok için hazır ! En kötü ihtimali düşünürsek bu üçlüyle Kobe'yi durduramayabilirsiniz ancak bir hayli yorup yavaşlatmanız gayet mümkün. Keza diğerlerini de ...

Savunma temelli Adelman anlayışını da son olarak belirtelim. Hep söylemişimdir : atarak maç , attırmayarak şampiyonluk kazanırsınız.

Dezavantajları :

Uzun vadeli hayaller kurmak biraz hayalperestlik olabilir. Zira takımın yaş ortalaması uzun vadede Rockets sempatizanlarını düşündürüyor. Tıpkı Celtics de olduğu gibi. Gençlerin muamma oluşu bu bağlamda biraz düşündürücü.

Yıllardır elde edilemeyen play-off başarısının play-off vakti geldiğinde takım üzerinde oluşturacağı baskı. Bunu yenmek çok zordur. Tamam iyi bir kadroya sahip olmak önemli ama birikmiş bir nefatif baskıyla takım ruhu , motivasyon , kararlılık ve istikrar gibi manevi öğeleri muhafaza edebilmek hakikaten çok zor. Bu psikolojiyi aşmaları için bir terapi kampı dahi gerekebilir. Bu bir nevi özgüvenini yeniden kazanma mücadelesi anlamına geliyor.

Sakatlık belası ... Yao'nun ve T-Mac'in nüksedip duran sakatlıkları her şeyi alt üst etmeye yetiyor. Öte yandan Alston normal kontrollerde tatmin edici bir sağlık grafiği çizmeyince geçtiğimiz günlerde kalple ilgili ekstra testlere tabii tutulmak durumunda kaldı. Artest'in sakatlıkla birlikte disiplinsizliği yüzünden alabileceği muhtemel cezalar olabilir. 82 maçlık normal sezonun yoğunluğunda kemik kadroyu muhafaza etmek başlı başına bir problem.

Ego sıkıntısı olur mu bilmem , bu konuda Adelman'a güveniyorum. Ancak şu bir gerçek ki T-Mac , Artest , Yao gibi oyuncular sezonu 20+ sayı ortalamasıyla kapatabilecek düzeyde oyuncular. Birilerinin şaşaalı rakamlardan fedakarlık etmesi gerekecek ki bu da '' sen atacaksın ben atacağım '' kavgası anlamına gelebilir. Çok yıldızlı takımların statik problemi işte ...

Başarının anahtarı :

Her şeyden önce takım ruhunu yüksek seviyede tutmayı başarması gerekiyor Adelman'ın öğrencilerinin. Birlik olmak ve tek hedefe odaklanmak , bütünüyle bir şampiyonluk ruhuna bürünmek icab edecek. O manevi hava yakalandığında sakatlık belasını dahi yedekleyip aşmak mümkün. Ancak yine de sakatlık riskini de göz ardı etmemek lazım , bu da çok önemli bir husus. Savunma kurgusu iyiden iyiye oturtulur , hücumda olsun savunmada olsun bireysel yetenekler uygun bir rotasyonla verimli denilebilecek düzeyde tutulabilirse başarı gelecektir.