Gelenler :
J.R. Giddens, -G- (Draft)
Bill Walker, -F- (Draft)
Tony Allen –G- (Sözleşme yeniledi)
Eddie House –G- (Sözleşme yeniledi)
Darius Miles –F- (Portland Trail Blazers)
Patrick O'Bryant –P- (Golden State Warriors)
Gidenler:
James Posey –F- (New Orleans Hornets)
Kadro :
Ray Allen ,Tony Allen ,P.J. Brown , Sam Cassell ,Glen Davis , Semih Erden , Kevin Garnett , J.R. Giddens , Eddie House ,Darius Miles , Patrick O'Bryant , Kendrick Perkins , Paul Pierce , Scot Pollard ,Leon Powe ,Gabe Pruitt , Rajon Rondo , Brian Scalabrine , Bill Walker
Tahmini İlk 5 :
PG : Rajon Rondo
SG : Ray Allen
SF : Paul Pierce
PF : Kevin Garnett
C : Kendrick Perkins
Yorum :
Celtics geçen sezonu şampiyon kapatarak NBA'de son yılların en büyük ve çabuk atağını gerçekleştiren takımları arasına adını yazdırdı. Zaten halihazırda NBA'in en çok şampiyonluk kazanan tecrübe abidesi bir klasiği olan yoncalar , ölümünün ardından Red Auerbach'ın ruhunu ilk kez şad etmeyi başardılar. Şimdi yola devam etmenin zamanı ...
Geçen sezonki kadrodan kaybedilen tek isim olarak James Posey göze çarpıyor. Yeni isimlere göz attığımızda da aslında bunun çok da büyük bir kayıp olmadığını görüyoruz. Keza Celtics yeni isimleriyle bu boşluğu dolduracak gibi gözüküyor.
Mevcut beşin harikulade yedeklenmesi , Celtics'e yapılan '' yaşlanmaya aday, geleceği muamma '' takım ithafını çürütmeye yeter diye düşünüyorum. Keza oyun kurucu dümeninde Sam Cassell'le birlikte 85 doğumlu Rajon Rondo var. 33'ünü deviren Ray Allen'ı ara sıra saç baş yoldursa da Tony Allen , sürpriz çıkışlarıyla ilk defa bir yerde dikiş tutturmayı başarmış Eddie House gibi isimler yedekliyor. Pierce'a yaşlı demek haksızlık olur keza henüz 30 dahi demedi ancak yine de arkasında Darius Miles'ın oluşu az da olsa ümit verici. Hoş ben o Miles'tan şu an hiç bir şey beklemiyorum ya neyse ... Hiç yoktan iyidir , denemeye değer. Burası Boston , Portland'ın Jail Blazers dönemine benzemez buralar. Afedersiniz öttürürler adamı :)
Uzun rotasyonu ise Garnett ve Perkins'in ardından gayet zengin gözüküyor. Glen Davis geçen yıl kazandığı özgüvenle bu yıl da stepne vazifesini kısmen görecektir. Kısmen diyorum çünkü o dahil hiç bir uzunda Garnett'ın çok yönlülüğü yok. Sadece belli açıkları kapatmaya da yetse yeter şimdilik , ama ilerisi için oturup düşünmek gerek. P.J Brown için yoruma hacet yok , keza yolun sonu gözükmüştür artık kendisi için. Scott Pollard, Leon Powe ve Brian Scalabrine üçlüsünden en ümit verici olanı Powe gibi gözüküyor.
Bunların dışında Celtics'in Miles'la beraber '' ikinci bir şans '' tanıdığı bir diğer isim olarak Patrick O'Bryant göze çarpıyor. Genç uzun 9.sırada Seattle tarafından draft edildiği günden bugüne kocaman bir hayal kırıklığından başka hiç bir şey ifade etmedi NBA için. Ancak hala içinde bir cevher olduğuna inananlar var. Ainge ve Doc Rivers da bu kitleye dahil sanırım.
Ayrıca ileriye dönük bir proje olarak Semih ERDEN'imize de şimdiden başarılar dileyelim. TBL'de ve Avrupa'da iyi çalışması gerekiyor şu rotasyondan sıyrılabilmiş bir isim olabilmesi için.
Avantajları :
Herşeyden önce çok çok tecrübeli bir takım. Garnett - Allen - Pierce üçlüsünü yazmaktan ellerimiz nasır tuttu , o kısma hiç değinmiyorum bile. İlk beşten geriye kalan bench tayfası gayet sağlam gözüküyor. Tüm bunlardan ziyade ilk kurulduğu günden bugüne '' yeni '' Celtics kadrosu büyük mesafe katetti. Özellikle özgüven perspektifinde. Big Three ilk kez parkeye adım attığında herkesin kafasında '' acaba ? '' lar vardı. Ancak şimdi en tecrübesizinden tutun da All-Star'ına kadar tüm takımda ( ve dibe vurup yükselmiş Ainge & Rivers ikilisinde ) müthiş bir özgüven ve zafer duygusu var. Bu bir takım ve o takımın kimyası için çok önemli.
Savunmayı daha ilk yıldan muhteşem oturttular. Aynı kurgunun devam etmesi demek Celtics'in Doğu'da kafadan zirveye oynaması demek. Bir diğer avantaj olarak da son yıllarda Doğu'yu domine eden Pistons ve Heat'in düşüşü belirtilebilir. Celtics yine zirveye aday takım konumunda.
Alternatiflerin bolluğu takım içi rekabeti kızıştırıyor , bu hem oyuncuların bireysel gelişimi için hem de takımın katedeceği mesafe için çok önemli bir kıstas. Ayrıca alternatiflerin her birinin daha önceki platformlarda skor yükü çekmiş , sorumluluktan kaçmayan tipler oldukları düşünüldüğünde ( Glen Davis'in okul yıllarını hatırlayın , ya da Giddens'ın son sezonunda 16.2 sayı ortalamasıyla oynadığını , Leon Powe'ın kolej kariyerinin 20 - 10 şeklinde olduğunu ... ) bu rekabetin bir hayli karlı olacağı gerçeği açıkça ortaya çıkıyor.
Son olarak Banknorth TD Garden'ı hınca hınç dolduran Celtics taraftarının bu yıl aynı zafer ve özgüven duygusuyla takımını desteklemesi ve yoncaların iç sahada bileğinin bükülmemesi ihtimaline değiniyor ve dezavantajlara geçiyorum.
Dezavantajları :
Takım iki parça konumunda. Gençler ve yaşlılar. Yine yine yine altını çiziyorum , Big Three'nin yaş ortalaması 31-32 dolaylarında. Olası bir sakatlıkta tüm alternatif bolluğuna rağmen 3 isimden birinin yerini bile tam anlamıyla doldurmak mümkün değil. Ayrıca bu durum takımın uzun vadeli geleceği adına da düşündürücü.
Celtics'te bu yıl boş atıp dolu tutma sevdası var. Ancak şunu da unutmayalım ki O'Bryant'ın da Miles'ın da dünü ortada. Ki o Miles daha geçtiğimiz gün %85 kapasitede olduğuna dair bir şeyler zırvalayıp şimdiden ayağına yer yapmaya kalkıştı. Gene de var bir ümit ancak O'Bryant ümitsiz vaka gibi gözüküyor.
Başarının anahtarı :
Savunma kurgusu aynen devam etmeli ve her oyuncu bu çarkın birer parçası olma yolunda çalışmalı. Bunlar dışında başrol oyuncularımızın da sağlıklı kalmaları gerekiyor. Bunun için gerekli ortam ( bench desteği ) mevcut , Rivers'ın akıllı bir hamleyle Big 3'ün enerjisini tüm sezona ve play-offlara yayması gerekiyor keza Celtics için ufuk yine alabildiğine geniş gözüküyor. Doğu finali gayet yüksek bir ihtimal şu manzara itibarıyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder